Μπέργκιους, Φρίντριχ

(Friedrich Bergius, Γκολντσμίντεν 1884 – Μπουένος Άιρες 1949). Γερμανός χημικός. Έγινε υφηγητής στο Ανόβερο και το 1931 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ χημείας μαζί με τον Μπος. Έως το 1913 έκανε έρευνες, σε συνεργασία με τους βοηθούς του, επί της μεθόδου της άμεσης υδρογόνωσης του άνθρακα, η οποία πήρε από αυτόν το όνομα «μπεργκινίωση». Η μέθοδος συνίσταται στη θέρμανση (300-400°C) του κάρβουνου σε σκόνη, σε ατμόσφαιρα υδρογόνου με πίεση 200 ατμοσφαιρών και με παρουσία κατάλληλων καταλυτών (θειικό βολφράμιο και θειικό μολυβδαίνιο), έτσι ώστε να έχουμε μια υψηλή απόδοση σε έλαια πλούσια σε ελαφρούς υδρογονάνθρακες, που αποτελούν τη βενζίνη και όλα τα υποπαράγωγα του πετρελαίου. Έθεσε επίσης σε εφαρμογή τη βιομηχανική μέθοδο για τον μετασχηματισμό της κυτταρίνης σε ζυμώσιμα σάκχαρα, από τα οποία παραλαμβάνεται αιθυλική αλκοόλη. Οι δύο αυτές μέθοδοι αξιοποιήθηκαν ευρύτατα στη Γερμανία κατά την περίοδο μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων. Το μεγαλύτερο μέρος των ανακαλύψεων του Μ. συγκεντρώθηκε στο βιβλίο Εφαρμογή υψηλών πιέσεων στις χημικές αντιδράσεις, που αποτελεί και το θεμελιώδες έργο του (πρώτη έκδοση 1913).